Marcela is geboren in Mexico en komt bij toeval in de journalistiek terecht. Ze werkt jaren als communicatie medewerker bij de overheid. Totdat ze 12 jaar geleden haar grote liefde ontmoet en naar Nederland verhuist. Ze is ondertussen weer alleenstaand en bezig met de opbouw van een nieuwe fase in haar leven. Ze heeft het altijd al fantastisch gevonden om tussen de mensen te zitten, te communiceren over wat hun bezig houdt. Via haar vrijwilligerswerk bij Humanitas kreeg ze de kans om als seniorenbezoeker in contact te komen met ouderen en organiseerde ze activiteiten voor vrouwen met een multiculturele achtergrond.
Marcela is geïnteresseerd in wat er om haar heen in Nederland gebeurt en luistert graag naar verschillende standpunten, omdat dit bijdraagt aan de versmelting van een internationale omgeving. ‘Ebbingehof is een plaats waar ik kan integreren en iets mee kan geven van mezelf aan mensen die geïnteresseerd zijn in mijn cultuur’. Ze ervaart bij Ebbingehof haar buitenlandse afkomst als een plus en voelt zich hier heel erg welkom. Door verandering in haar situatie stond ze van de ene op de andere dag er alleen voor zonder familie in een ver land.
‘In Nederland leven mensen vaak toch meer afstandelijk, individueel en wij zitten precies aan die andere kant denk ik. Ik ben Latino, in Mexico geboren en heb er gewerkt én we zijn allemaal personen die houden van contacten’. Voor Marcela is dat gelijktijdig de reden om niet alleen te zijn. De bedoeling van Ebbingehof is een groep te maken waarin wij op elkaar letten, gewoon de kleine dingen delen, zonder beste vrienden te hoeven worden. ‘Aha, ik weet waar je woont en ik heb je een paar dagen niet gezien, en wij kennen elkaar en ik heb een ongeluk gehad, dat kan gebeuren; hé, is alles nu weer goed; dit soort kleine dingen’.